Gry pod Linuxem

Warto przypomnieć, że sporo naprawdę ciekawych gier otrzymujemy już na płytach instalacyjnych dowolnej dystrybucji Linuksa. Są wśród nich zarówno gry logiczne, karciane, proste zręcznościówki, wyścigi, klony Tetrisa, Asteroids czy Galagi. Wystarczy podczas instalacji rozwinąć gałąź z działu rozrywka, zaznaczyć wybrane gry, by już po pierwszym uruchomieniu systemu móc rozpocząć zabawę z linuksowymi grami.

Dla Linuksa dostępne są również komercyjne tytuły, tzw. wydania pudełkowe, wiele gier, jak np. kultowe produkty ID Software, czyli Doom, Quake, Quake III Arena, ma swoje linuksowe odpowiedniki. Pudełkowa wersja Unreal Tournament 2004, zawiera również instalatora dla systemu Linuks, dla kolejnej "żelaznej" pozycji - Neverwinter Nights przygotowano specjalne linuksowe dodatki.

Rozrywkowo i kolorowo

Za sztandarową grę napisaną specjalnie dla Linuksa można chyba uznać wyścigi o nazwie Tux Racer. Tym bardziej, iż jej głównym bohaterem jest właśnie... sympatyczny Pingwinek Tux, którym kierujemy podczas karkołomnych zjazdów po pokrytych śniegiem zboczach gór. Gra zawiera sporo opcji, m.in. możliwość zjeżdżania we mgle, w nocy i podczas silnego wiatru. Naprawdę wciąga graczy w każdym niemal wieku.

W większości dystrybucji zawarta jest również gra FreeCiv - niekomercyjny klon kultowej gry Civilization Sida Meiersa. Zawiera opcje gry w sieci, a także przeciwko graczom sterowanym prze komputer. Warto tu również wspomnieć o Frozen Bubble - grze będącej połączeniem zręcznościówki i gry logicznej, niesamowici kolorowej, wciągającej, z kilkudziesięcioma poziomami dla jednego gracza, a także opcją dla dwóch graczy, platformówce SuperTux wzorowanej na konsolowej grze Super Mario Bros, w której hydraulika ponownie zastąpił pingwin czy trójwymiarowym, realistycznym bilardzie o nazwie FooBillard.

DOS-owa klasyka

Komu by tego jednak było mało, może zagrać również w ulubione, stare gry jeszcze z epoki DOS-a. Przydatny będzie tutaj emulator DOSbox, który wystarczy zainstalować w systemie np. takim poleceniem ( Debian ):

apt-get install dosbox

Zainstalowany emulator uruchamiamy komendą:

dosbox

po której powinno pojawić się okienko ze znajomym, DOS-owym znakiem zachęty. Następnie należy zamontować dysk lub katalog z grą, którą chcemy uruchomić. W tym celu wpisujemy polecenie:

mount [litera dysku] [folder], czyli na przykład:
mount c /mnt/win

Na koniec wystarczy po prostu uruchomić grę z zamontowanego dysku czy też katalogu wpisując nazwę odpowiedniego programu. Warto tylko pamiętać, że emulator powoduje spowolnienie działania programu o kilka rzędów wielkości. Jeśli będziemy mieli szczęście, na procesorze z zegarem o częstotliwości 2 GHz osiągniemy wydajność oscylującą w okolicach 486 DX4 100 - Pentium II 266 MHz. Wiele zależy od wydajności pamięci oraz od... testowanego programu. Produkcje bardzo intensywnie wykorzystujące grafikę ( np. Doom czy Quake ) mogą chodzić wolno.

Windows w Linuksie

Pod Linuksem da się również uruchomić gry napisane pierwotnie dla systemu Windows. Z pomocą przychodzą tutaj narzędzia Wine i WineX. Wine ( Wine Is Not Emulator - Wine nie jest emulatorem ) - jest to zbiór wszystkich poleceń systemu umożliwiających uruchomienie programów z Windowsa ( implementacja Windows API ). WineX z kolei jest dodatkiem do Wine, zamieniającym polecenia DirectX na OpenGL - czyli tzw. wrapperem.


Jeżeli program nie znajduje się w repozytorium naszej ulubionej dystrybucji, musimy pobrać go z sieci ( albo po prostu skopiować z płyty instalacyjnej dystrybucji Linuksa ), rozpakować i wydać polecenia:

./configure
make depend
make
wine install
Na koniec w katalogu domowym tworzymy podkatalog ~/.wine/ i kopiujemy do niego plik konfiguracyjny z katalogu, w którym zainstalowaliśmy program Wine, np.:

cp katalog-z-wine/documentation/samples/config ~/.wine/

a następnie modyfikujemy plik według własnych potrzeb. Programy i gry uruchamiamy wydając polecenie:

wine [parametry] ścieżka do pliku .exe

Niestety, przyznać trzeba, że nie każdą grę da się uruchomić korzystając z Wine czy nawet WineX. Pewne problemy stwarzać mogą również antypirackie zabezpieczenia płyt CD. Dlatego też warto systematycznie zaglądać na stronę producenta, gdzie znaleźć można listę gier obsługiwanych przez emulatory. Pomocne mogą być również nieoficjalne instalatory gier dostępne na stronie Loki, sprowadzające instalację gier pod Linuksem do praktycznie kilku kliknięć myszką.

Linuksowy Quake

Prawdziwy maniak komputerowego grania nie wyobraża sobie dobrej rozrywki bez możliwości zostania prawdziwym Rycerzem Kłejka, czyli ludkiem biegającym z półmetrową giwerą i strzelającym do wszystkiego, co się rusza. Na szczęście uruchomienie Quake'a pod Linuksem jest dość proste: musimy jedynie zaopatrzyć się w oryginalną płytę z grą oraz w plik, tzw. point release w wersji dla Linuksa pobrany z jednego z serwerów ftp. Po pobraniu pliku linuxq3apoint-numer_wersji.x86.run nadajemy mu prawo wykonywania, wpisując ( jako root ) polecenie:

chmod +x linuxq3apoint-numer_wersji.x86.run
a następnie uruchamiamy w linii poleceń plik

./linuxq3apoint-numer_wersji.x86.run

Następnie podajemy katalog docelowy ( domyślnie /usr/local/games/quake3 ) i uruchamiamy plik install.

Z oryginalnej płyty instalacyjnej Quake 3 kopiujemy plik pak0.pk3 do katalogu usr/local/games/quake3/baseq3 ( lub innego, podanego podczas instalacji ), a na koniec po prostu wpisujemy na konsoli quake3. Od tego momentu świat komputerowej rozrywki stoi już przed nami otworem.